Bir yıl oldu sanırım, karşıma şöyle bir paylaşım çıktı; "Göze alan kazanır arkadaşlar. Göze alan, dev kaybedişlerin sonunda bile kazanır. Bir yarış kaybeder ama bir dost kazanır, bir ev kazanır, bir güneş kazanır, bir seven kazanır, büyümeyi kazanır, öğrenmeyi kazanır, kaybedebilmeyi kazanır ve bence yarışı kazanır." hani bazı sözler insanların zihinlerinde yer edinir ya. Benim bu sözü görene kadar hep insanların söyledikleri kazınmıştı aklıma. Kırarak söyledikleri dökerek söyledikleri, üzerine bir kere bile düşünmeden söyledikleri. Ben kuracağım her cümle için kaç defa düşünürken üstelik. Bu muydu olması gereken? İşte ben de bunu kazandım. Öğrenmeyi kazandım; Öğrendim ki hayat benim gözümle gördüğüm kadardan ibaret değilmiş. Sevgi tek başına yeterli değilmiş mesela. Yanında saygı olmadan, düşünce, farkındalık olmadan sevgi bir hiçmiş. "Farkındalıktan yoksun sevgi kırar" cümlesi, yanlış değilmiş. Öğrendim ki insana en büyük zararı kendisini en çok seven insanlar